Największe dyski
http://skup-katalizatorow-cennik-bielsko-katowice-krakow-slask.net Największe ze znanych dysków to galaktyki spiralne takie jak nasza Droga Mleczna, której średnica przekracza 100 rys. lat świetlnych. Powszechność występow…
Czytaj więcejedukacja międzykulturowa
www.e-medycynaizdrowie.info.pl Ziemia, planeta, na której żyjemy, jest trzecią planetą od Słońca. Zamieszkana jest przez ogromną ilość gatunków, które - gdyby odseparować - mogłyby zal…
Czytaj więcejDroga mleczna
noclegi w Biebrzańskim Parku Narodowym Droga Mleczna jest galaktyką, w której wszyscy żyjemy. Jest to - jak wiadomo - ogromnych rozmiarów kosmiczny teren, gdzie znajduje się między innymi nasz U…
Czytaj więcej
Ponieważ kometa dłużej przebywa poza systemem słonecznym, jej woltaż odzwierciedla napięcie obecne na zewnątrz naszego układu. W miarę zbliżania się do Słońca, napięcie komety gwałtownie się zmienia, co powoduje wyładowanie. Wtedy widzimy znajomy fenomen świecącego ogona. Jest bardzo wyraźna różnica między standardowym modelem komety, która powinna być pyłem i lodem pozostałym po procesie formowania układu słonecznego a modelem elektrycznym, w którym kometa ma naturę elektryczną i gdy dociera do układu słonecznego, zaczyna się wyładowywać. Miliony komet. Wszystkie komety, które nie włączyły się do walki o przetrwanie zostały wyrzucone na krańce układu słonecznego, miliardy kilometrów od ziemi. Na podstawie badań i obliczeń ustalono, że komety muszą pochodzić z ogromnej kulistej chmury, wyznaczającej układ słoneczny. Według wiedzy naukowców obłok Corta zawiera miliony komet, a od jednej do drugiej jest od dziesięciu do stu milionów kilometrów. Wszystkie krążą samotnie w przestrzeni kosmicznej po orbitach tak rozległych, że obieg Słońca trwa trzydzieści milionów lat. Będąc tak daleko nie przypominają znanych ciął z warkoczami, wędrującymi w pobliżu Ziemi.
Nie wygląda jak topiące się lody, ale jak skała pokryta kraterami. To pasuje do modelu elektrycznego wyładowania. Nie ma więc żadnej różnicy między asteroidą a kometą, oprócz ich orbity. W tym kontekście oglądano kometę Tempel 1, obraną za cel uderzenia. Chodziło o to, by stworzyć mały krater, a później go sfotografować i na podstawie jego rozmiaru określić, czy składa się z lodu, pyłu, czy skały. Jeśli ta kometa była ciałem naładowanym, powinno się nieoczekiwanie pojawić wiele innych efektów. Gdy miedziany obiekt zbliża się do komety, powinno nastąpić wyładowanie do miedzianego pocisku. Czyli wpierw błysk, a później dopiero samo zderzenie. Życiodajny pyl. Pyl, nieustannie opadający z komet jest kluczem do zrozumienia powstania układu słonecznego. Pyl, opadający na Ziemię zawiera szczegółowa informację o tym, jak kształtowały się: Słońce, Ziemia i inne planety całego układu. Jednakże stykając się z atmosferą, pyl ulega przemianom chemicznym i odczyty ulegają uszkodzeniu, zaczęto zatem poszukiwanie zebrania nieskażonych próbek. Próba ta powiodła się, a pyl, sprowadzony na Ziemię zaczęto oglądać przez potężne mikroskopy elektronowe. Udowodniono, że komety są ściśle związane z historią Ziemi, a niektórzy naukowcy twierdzą, że gdyby nie było komet, życie na Ziemi nie mogłoby istnieć.